Beste Marius van den Wildenberg,
 
Waarschijnlijk zullen vele anderen dit ook al gezegd hebben, maar toch zeg ik het nog eens: wat ben je dapper! En dat niet alleen. Stoer, lief, en wat heb je veel over voor anderen. Wat ik vooral dapper vind is wat je hebt gedaan in het verzet. Je hebt meerdere keren je leven op het spel gezet om anderen te helpen. Door ze bijvoorbeeld valse persoonsbewijzen te verlenen. Wat had je hier zelf aan? Helemaal niks, en toch deed je het. Voor anderen. Dat hebben wij misschien wel een beetje gemeen. Veel over hebben voor anderen. Mijn leven hangt er wel niet van af maar toch… Als ik in jouw positie stond, dan had ik niet hetzelfde gedaan als jij. Ik zou het te riskant vinden. Hetzelfde geldt voor de loyaliteitsverklaring. Ik zou hem tekenen, simpelweg omdat ik het een te groot risico vind hem niet te tekenen. Je zet er namelijk niet alleen je eigen leven mee op het spel, maar ook die van je familie. En ik geef heel veel om mijn familie. Zoveel dat ik hun levens zelfs maar niet een klein beetje op het spel zou durven te zetten.
Bij dezen wil ik je nog een keer bedanken, voor wat je hebt gedaan. Jij hebt iets gedaan, wat ik nooit zal vergeten. Je eigen leven op het spel zetten voor anderen. Helaas heeft het uitlenen van valse persoonsbewijzen uiteindelijk je het leven gekost. Maar je bent gestorven met heel veel trots.
 
Met vriendelijke groeten,
 
Vera Bakkers