monument voor de vrijheid

  • MONUMENT VOOR DE VRIJHEID
  • 22 studenten
  • wat zou jij doen?
  • achtergrond
  • Contact
  • MONUMENT VOOR DE VRIJHEID
  • 22 studenten
  • wat zou jij doen?
  • achtergrond
  • Contact
Beste Nico,
 
Als eerste wil ik natuurlijk zeggen dat ik heel veel respect voor je heb en heel erg tegen je op kijk. Je bent bijna een voorbeeld voor mij, ook al leven we in twee verschillende werelden; bij jou oorlog en bij mij zeer rustig. Maar alsnog vind ik je bijzonder. Ik heb besloten om een brief
voor jou te schrijven omdat je me heel erg geïnspireerd hebt en ik het een heel interessant verhaal vond! Ik vind het ook erg leuk dat ik veel in jou herken wat ik zelf ook heb. We zitten allebei in Tilburg op school en doen daar allebei economie. Maar wat ik nog het meest bijzondere vind is dat jij gemakkelijk voor je mening kon opkomen en ik weet toevallig dat dat in die vroegere jaren nog niet zo gemakkelijk was!
 
Wat jij en je familie hebben meegemaakt lijkt mij verschrikkelijk, een nachtmerrie voor elk gezin. Maar toch gebeurde het, en je moest dan toch echt een keuze maken! Het is voor jou natuurlijk heel erg om je familie achter te laten en ze misschien wel nooit meer te kunnen zien. Maar toch vind ik dat jouw familie de beste keuze gemaakt heeft en zelf zou ik die keuze ook nemen, ook al is het heel moeilijk om één van je vier kinderen achter te laten. Maar als ze je meenamen hadden ze een grotere kans dat de drie andere kinderen gepakt zouden worden. Daarom zou ik die keuze zelf ook gemaakt hebben. Hoe moeilijk het ook zou zijn, je moet in dat soort tijden toch iets kiezen! Ook vind ik het erg goed van je familie dat ze naar een ander land zijn gevlucht. Dat geeft natuurlijk toch meer een gevoel van veiligheid.
 
Maar dan wordt je na een bepaalde tijd toch vrijgelaten, dat is natuurlijk geweldig. Je kan je ouders en familie weer gaan opzoeken en weer een normaal leven gaan lijden. Heel veel positiviteit. Maar na een bepaalde tijd verandert die positiviteit dan in heel veel negativiteit en wordt je op transport gezet omdat je Joods bent… Natuurlijk verschrikkelijk dat je in die tijden werd beoordeeld op je geloof en sommige dingen niet meer mocht doen. Dat je in één klap weer in een heel ander wereldje bent gekomen. Jammer dat hier je einde is gekomen, en dat alleen omdat je Joods was… Ik vind het heel erg belangrijk dat dit soort mensen als Nico worden herdacht. En niet alleen sommige mensen, ik vind dat iedereen die vroeger onterecht omgekomen is herdacht moet worden!
 
Thomas

Welkom
22 studenten
Wat zou jij doen?
Achtergrond
Contact
Tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn 22 Tilburgse studenten omgekomen tijdens bombardementen, verzetsactiviteiten, in concentratiekampen en aan de gevolgen van dwangarbeid, ongeval of ziekte. Van hen was oorspronkelijk niet meer bekend dan een naam en een sterfdatum. Op dit digitaal monument krijgen zij een verhaal en een gezicht. Het monument is een eerbetoon aan de universitaire gemeenschap in oorlogstijd, maar ook een middel om de inhoud van het universitaire motto Understanding Society te verdiepen en studenten van nu na te laten denken over de vrijheid en het onderwijs.

​Wat betekent het eigenlijk om te studeren? Hoe kun je je voorbereiden op een toekomst in de samenleving? Hoe speel je in op onverwachte situaties? Waar sta je voor wanneer alles wat vanzelfsprekend is wegvalt? Vragen die toen van levensbelang waren en nu nog steeds een belangrijk rol spelen binnen de universiteit en de samenleving.
Foto
Foto