Beste Joannes Angelus Heijnen,
 
In de Tweede Wereldoorlog heeft u als student en later als ambtenaar verzet gepleegd tegen de Duitsers. Door uw werkzaamheden in het verzet heeft u het leven van vele mensen gered.
 
U wist dat er vele risico’s waren als u in het verzet zou gaan. Waarom hebt u er dan toch voor gekozen? Wisten u vrienden en familie eigenlijk wel dat u in het verzet zat? Wat waren voor hen de risico’s als u zou worden ontdekt door de Duitsers? Als ik destijds in uw positie stond, had ik het nooit gedurfd. Want ik bedoel: waarom jezelf, vrienden en familieleden in nog meer gevaar brengen als er al genoeg gevaar om je heen is? Ik heb nog zoveel vragen die ik zou willen stellen maar dat gaat helaas niet meer.
 
Wij allen zijn u zeer dankbaar voor onze vrijheid die wij nu ook dankzij u hebben. Uw moed, durf en verantwoordelijkheid zijn een voorbeeld voor anderen.
Een Joods gezegde dat zeker voor u geldt, luidt dan ook: “Want wie een mens redt, redt de hele wereld”.
 
Met vriendelijke groet,
Steffie Cuny