Frits,
 
38 jaar na jouw overlijden word ik geboren. In een tijd vol mogelijkheden en ruimte om de wereld te ontdekken. Ik kan wel zeggen dat ik dezelfde keuzes zou maken als jij in die tijd deed, maar om eerlijk te zijn weet ik dat eigenlijk helemaal niet, ik kan het alleen maar hopen.

Tegelijkertijd zet het me ook tot nadenken over mijn keuzes vandaag de dag. Hoewel we in een wereld leven die veel te bieden heeft, realiseer ik me dat dat voor een groot deel van de bevolking helemaal niet zo is. We worden omringd door oorlogen waar mensen zoals jij dagelijks moeten kiezen tussen vechten of vluchten. Ik vraag me vaak af of ik niet meer moet bijdragen aan het zorgen voor vrijheid voor iedere persoon op deze aardbol. En vooral: hoe dan? Door mijn werk zo optimaal mogelijk vorm te geven, mijn zoon op te voeden met respect voor anderen, mijn naasten te ondersteunen, of moet ik letterlijk in een oorlogsgebied gaan helpen?
​
Ik hoop dat ik in ieder geval een deel van het lef wat jij hebt getoond mee kan nemen in mijn zorg voor deze wereld!
 
Marieke de Kort,
Hoofd student desk