Geachte Guus Born,
Ik moet zeggen dat ik het super dapper van je vind dat je hebt meegevochten in de oorlog namens jouw vaderland, terwijl je wist dat je leven ervan afhing. Ik zou dat ook hebben gedaan, alles voor de mensen die mijn hulp kunnen gebruiken. Ik vind het ook zo motiverend dat je het er niet bij hebt laten zitten om gewoon een simpele soldaat te zijn, nee, je bent voor meer gegaan. Nadat je soldaat was heb je ook nog in Amerika een opleiding gevolgd tot marinier. Zo werkt het ook bij mij op school; ik doe altijd goed mijn best, maar toch wil ik altijd beter, omdat ik weet dat er een beter is. Het zal vast een heel erg moeilijke tijd zijn geweest om je familie, vrienden en school in Nederland achter te laten, terwijl je wist dat je ze misschien nooit meer terug zou zien. Jij zit in Nederlands-Indië met de Japanners, en je familie en vrienden zitten in Nederland met de Duitsers. Ik zou het niet hebben kunnen doen, ik zou in Nederland zijn gebleven om mijn familie en vrienden te beschermen en te helpen. Daarom vind ik het dapper van je dat je toch bent gegaan, om de arme mensen in Indonesië te helpen en te beschermen tegen de Japanners. Helaas ben je tijdelijk opgevangen in een werkkamp in Zwitserland. Gelukkig heb je daar twee goede en betrouwbare vrienden kunnen maken: Jan Buyser en Richard Barmé. Samen zijn jullie teruggekeerd naar Nederland. Helaas is je vriend Richard tijdens de reis opgepakt. Wat vreselijk om je vriend op zo’n manier kwijt te raken. Ik hoop dat jij en Jan elkaar in die tijd hebben gesteund zoals echt vrienden dat doen. Toen je terug kwam in Nederland was het alsof je in Indonesië de mensen nog niet genoeg had geholpen. Toen je eenmaal terug was in Nederland ben je ook nog eens in het verzet gaan werken. En dat allemaal terwijl je wist dat je eigen leven ervan afhing. Ik zou dat zelf ook hebben gedaan, want ik heb altijd van mijn ouders geleerd dat ik de mensen moet helpen die mijn hulp hard nodig hebben. Alleen weet ik niet zo goed van mezelf of ik dat wel zou doen, als ik in zo’n moeilijke situatie zou zitten als jij. Helaas is je leven op een minder goede manier afgelopen. Je werd ontdekt en doodgeschoten. Zo is je leven geëindigd, terwijl je alleen maar goede daden wilden verrichten. Ik hoop dat niemand meer bang hoeft te zijn om iets goeds te doen voor anderen. Maar ondanks dit einde heb je in die 25 jaar een groot en spannend avontuur meegemaakt. Ik zou graag ook zo’n avontuur willen meemaken, maar alleen niet zo spannend. Met vriendelijke groet, Kirea Iskondos |